Van 1931 tot heden
Reeds in de twintiger jaren werd in Akersloot gevoetbald. Op een stuk land van de familie Meijer aan de Koningsweg werd door een schoolclub gespeeld, al hadden de jongens van spelregels nog weinig verstand. Enkele jaren later verhuisden ze naar een veld aan het einde van de Hoogegeest, genaamd 'de Hacer de Bantjes' en werd het idee geopperd om, net zoals in vele andere dorpen, een voetbalvereniging op te richten.
Op vrijdag 6 juli 1931 werd door pastoor Wils en een 20-tal sportieve jongeren een vergadering belegd in café Verduin. Op deze dag werd de R.K.V.V De Meervogels opgericht. Het eerste bestuur bestond uit voorzitter P. Betjes, secretaris P.C. Beers, penningmeester Pé Hollenberg, P de Graaff en C. Schoon. De naam R.K.V.V. De Meervogels is in de loop der tijd veranderd in Meervogels, vervolgens in R.K.S.V. Meervogels A (1940), daarna in R.K.S.V. Meervogels '31 (1951) en nog later in s.v. Meervogels '31 (1979).
De eerste wedstrijden waren vriendschappelijke wedstrijden tegen clubs uit de omgeving. De resultaten waren in het begin niet denderend. Er werd verloren met 12-2, 11-0 en 10-0. Het eerste puntje werd behaald in een wedstrijd tegen HSV in Heiloo. De eindstand was 2-2 en gold voor de Akersloters als een overwinning: 'In een café in Heiloo lieten de in feeststemming verkerende Akersloters het geestrijk vocht in ruime mate vloeien.Welgeteld 67 flesjes bier stonden op de ronde tafel waar het elftal aan gezeten was.' In die tijd was de contributie 15 cent.
Een paar voetbalschoenen kostte fl. 2,50, een voetbalbroekje fl. 0,75 en een shirt fl. 4,25. Akersloot telde in 1931 ca 2000 inwoners .
In het begin van de jaren 30 werd verschillende malen van terrein gewisseld om uiteindelijk te belanden op een stuk land van de familie Kraakman aan de Buurtweg (het huidige Binnengeest), dat door het gemeentebestuur gekocht werd. Het veld werd door de leden zelf met een smalspoor geëgaliseerd. Later kwam daar een tweede veld bij en nog later een derde nood-veld op de plaats waar nu de woonwijk Kerkemeer ligt. Aan de kerk werd vele jaren een huurbedrag betaald van fl. 150,-.Meervogels startte de competitiewedstrijden in de derde klasse D.H.V.B. (Diocesaan Haarlemse Voetbalbond) waarvan men in 1936 kampioen werd om vervolgens een jaar later weer te degraderen.
In 1939 werden zowel junioren A als B kampioen. Na de fusie begin veertiger jaren van KNVB en RKF (Rooms Katholieke Federatie) komt Meervogels uit in tweede klasse NHVB (KNVB, afdeling Noord-Holland) waarvan Meervogels in 1942 kampioen werd. Eind jaren 40 kende Meervogels ook een handbalafdeling (elfhandbal)! Deze afdeling ging echter weer snel ter ziele. In 1949 telde Meervogels 100 leden en in hetzelfde jaar werd het kampioenschap gevierd van de eerste klasse NHVB na een beslissingswedstrijd tegen SVA1. De promotie wedstrijden tegen IEV en Abim leverden helaas geen promotie op. In dat jaar werden ook het tweede elftal en de adspiranten a kampioen.
In 1950 en 1951 werd Meervogels wederom kampioen van de eerste klasse NHVB. In 1951 ging dit gepaard met promotie naar de 4e klasse KNVB. Sportief ging het dus goed met Meervogels. Minder goed was vaak de financiële situatie. Op allerlei manieren werd getracht de kas te spekken. Eénmaal probeerden een aantal leden kaartjes voor de wedstrijd Nederland - België in Amsterdam zwart te verhandelen. Dit liep volledig uit de hand en uit angst voor de politie werden de kaarten voor minder dan de normale prijs verkocht. Het kwam ook weleens voor dat de busreizen van het vorige seizoen in het nieuwe seizoen nog betaald moesten worden.
Er werd dan een spontane fancy fair georganiseerd om de buskosten te kunnen betalen. En dan is er ook nog de affaire 'kwista-pot' geweest. Dit was een aparte kas van de leden en diende als verzekeringspotje voor de spelers. In eerste instantie werd dit door het bestuur nog oogluikend toegestaan, maar toen bleek dat de spelers met hun pot rijker waren dan de vereniging, werd de pot een doorn in het oog. Een bazaar had namelijk meer dan fl. 1.000,- opgebracht voor de kwista-pot. Op aandrang van de kerkelijke autoriteiten met dreiging van een justitiële actie werd uiteindelijk de pot opgeheven.
Na enkele jaren in de 4e klasse gevoetbald te hebben kon in 1958 door zowel het eerste als het tweede elftal een kampioensfeest georganiseerd worden.Dat ging in dat jaar nog niet gepaard met promotie.Een jaar later, toen het eerste elftal wederom kampioen werd van de 4e klasse, was promotie naar de 3e klasse KNVB wel een feit. Tevens kreeg Meervogels in 1959 op het terrein aan de Buurtweg de beschikking over een fraai clubgebouw bestaande uit vier kleedkamers, een scheidsrechterskamer, trainersruimte, bestuurskamer en een 'snoephok'. Na vijf seizoenen in de 3e klasse gespeeld te hebben, degradeerde het eerste elftal weer naar de 4e klasse.
In 1967 waren er 200 leden. Drie jaar later al 300. In 1973 had Meervogels al 400 leden en in 1976 was het ledenaantal al gegroeid tot 500. In 1968 werd bij het complex aan de Buurtweg een kantine gebouwd. Eind jaren 60, begin jaren 70 nam het inwoner aantal van Akersloot fors toe. Dat was ook te merken aan het ledenaantal van Meervogels.Vanaf 1970 werd er niet alleen op zondagmiddag gevoetbald, maar kwam er ook een eerste zaterdagelftal. Later kwamen daar nog een aantal elftallen bij.
In de jaren 70 maakten diverse elftallen van de vereniging buitenlandse trips. Zo werden er reizen georganiseerd naar Tilst (Denemarken), Ertvelde (België), Radstadt (Oostenrijk), Eschhofen (Duitsland) en Eisenbach (Duitsland). Het terrein aan de Buurtweg was door de enorme groei van Akersloot bestemd voor woningbouw (plan Binnengeest). Meervogels verhuisde hierdoor in 1975 naar het fraaie nieuwe sportcomplex "Cloppenburch" aan de Bosweg. De naam "Cloppenburch" zou voortkomen uit het begin van de 17e eeuw. Cloppenburch zou in die tijd het middelpunt van Kennemerland zijn geweest ("hoofddorp van Kennemerland" in officiële stukken). Er zouden aan de lage "Oosterdijk" aan de meer 32 scheepswerven en smederijen zijn geweest. Om de kosten van het nieuwe complex te kunnen financieren verzorgden de vrijwilligers van Meervogels vele jaren de catering van de zeer succesvolle 'Liliade' (de jaarlijkse lelietentoonstelling).
In 1971 liet de bond voor het eerst damesvoetbal toe. Bij Meervogels werd gelijk met een damesteam begonnen. De kern van dit dameselftal bestond uit vijf dochters van Klaas Kaandorp, te weten: Annie, Truus, Gerie, Tineke en Greet.
De A1-junioren hebben in de seizoenen 1975-1976 en 1976-1977 in de allerhoogste jeugdcompetitie gevoetbald. Tegenstanders in de interregionale hoofdklasse waren onder andere Ajax, Volendam, Haarlem, DOVO (Veenendaal) en Elinkwijck (Utrecht). In 1981, bij het 50 jarige bestaan van de club, beleefde Meervogels wat betreft het ledenaantal hoogtijdagen. Er waren ruim 600 leden verdeeld over 38 elftallen. Sportief succes voor het eerste elftal was er pas weer in1986. Promotie volgde naar de 3e klasse KNVB.
In 1988 werd een superloterij georganiseerd. Doel van deze loterij was om geld in te zamelen voor de bouw van een trainingshal, de 'Meerhal'. Zo kon bij slechte veldcondities gewoon getraind worden. Na negen seizoenen in de 3e klasse te hebben vertoefd degradeerde het eerste elftal binnen enkele jaren maar liefst drie keer en belandde in de 6e klasse KNVB. De laatste seizoenen is het eerste elftal steeds dicht bij promotie, maar steeds gaat het in de laatste wedstrijd mis. In 2001 werden om het A-veld lichtmasten geplaatst zodat ook 's avonds officiële wedstrijden gespeeld kunnen worden.
Heeft u nog wat te melden of mooie oude foto's die zeker in de historie van s.v. Meervogels'31 horen mail dat dan naar [email protected]
