Zondag 14 april, op een zonnige lenteochtend stond de thuiswedstrijd met Koedijk Vrouwen 1 op het programma. Koedijk, misschien wel de sterkste uit de competitie, stonden bovenaan. Met een aantal extra gespeelde wedstrijden dan HSV heeft het hoop op een kampioenschap in de vijfde klasse.

De dames van Meervogels zitten in de beste reeks van de afgelopen twee jaar. Met overwinningen op Limmen, Egmond, Vitesse én het hoogtepunt tegen de respectievelijke nummer 4 KFC. Met enkel een 1-0 verliespartij tegen toenmalig koploper HSV is het deze zondag de taak om de winstreak voort te zetten.

De omstandigheden lieten dit zeker toe: veel trouwe fans verschenen nog voor de aftrap om 11:00 uur op het prestigieuze D-veld. Meervogels opereerde in het blauw vandaag, wegens de overeenkomende kleuren met de tegenstander. De wedstrijd was onderweg, met vertrouwelijke arbiter John Putter die de kraker mocht leiden.

Het was een lastige openingsfase voor Meervogels. Al snel bleek de gure tegenwind te zorgen voor aanvallende problemen: de achterhoede van Koedijk werkte de bal zo snel en hard mogelijk naar voren wanneer zij de kans kregen. Hierdoor hadden Suus en Jonne het moeilijk met de fysieke defensie. Gelukkig konden deze lange ballen meermaals worden opgevangen door onze laatste vrouw Malin.

Om ook deze keer goed voor de dag te komen was de tactiek algemeen bekend bij de meiden: inspelen - door bewegen, en kiezen voor balvastigheid. Dit viel bij Koedijk niet in de smaak, aangezien zij moeite hadden om grip te krijgen op onze opbouw. Druk zetten werd dan ook hard afgestraft: door combinaties via Loïs – Kim – Jonne over de linkerkant en even later Louise – Denise – Roos aan de rechterkant werd er kinderlijk eenvoudig doorheen getikt. Het middenveld van de uitploeg maakte geen kans, al stond hun defensie erg sterk waardoor Koedijk weinig in de problemen kwam. Bal na bal vloog de andere kant weer op. Om die reden zijn er voorzorgsmaatregelen genoteerd. Zo zal er voor de volgende ontmoeting met Koedijk een extra ballenzak worden meegenomen.

De ruimtes tussen de linies werden echter niet gedicht door Meervogels. Zo kon de tweede bal niet worden teruggewonnen op de helft van de tegenstander en was het na balverlies ook direct einde aanval. Koedijk wist wel raad met de ruimte die Meervogels achterliet, met de rapsnelle en technische dames op de flanken. Zo konden zij vaak de counter opzoeken.

Meervogels kwam in de problemen wanneer de lange ballen van de aanvoerster aankwamen bij de centrumspits van Koedijk. Zij kon, middels haar postuur, gemakkelijk controleren en breed leggen op de levensgevaarlijke buitenspelers. Gelukkig waren het Sanne en Pip die deze dame een zeer lastige pot hebben bezorgd, door continu kort af te dekken.

Echt kansen kwamen er niet voor Meervogels. Op een paar kleine kansjes na die in de handen van de luidruchtige keepster belandde, was het Koedijk met de grootste dreiging. Uiteindelijk was het dan ook de uitploeg die na iets meer dan een half uur spelen de bal in de touwen jaagde. Door een hard schot in de verre onderhoek werd Florine geklopt, die overigens een daadkrachtige wedstrijd keepte. Iets wat ze week in, week uit, laat zien.

Het was vooral hikken naar het fluitsignaal van de heer Putter, want Koedijk werd als maar gevaarlijker. Zo konden de blauwe Meervogels voor de rust niets meer bewerkstelligen. Gelukkig bleef het bij één Coedijcker doelpunt. De teams gingen rusten met een 0-1 tussenstand. Erg zonde. Er viel meer te halen uit deze helft, ook al kwam Meervogels goed weg. Dat er meer in zat werd duidelijk

in de kleedkamer. Het geloof was er en de zoete ranja smaakte naar doelpunten. En die zouden vallen in het tweede bedrijf.

Meervogels had de tweede helft de wind in de rug, dus het was nu of nooit. Desalniettemin kregen zij de tweede dreun om de oren. Met nog geen drie minuten op de klok resulteerde een mooie steekbal & loopactie in de 0-2. Gewoon een erg knappe goal van de Alkmaarders, dat mag gezegd worden.

Wakker worden dames! Meervogels kon Koedijk niet in deze gelegenheid laten komen. Dit wordt keihard afgestraft, en dat mag niet meer gebeuren. Al helemaal niet wanneer je in balbezig zo dominant bent tegen de huidige nummer één op de ranglijst.

Maar Meervogels gaf niet op. Alles behalve zelfs. Het ging verder waar het mee bezig was de eerste helft, en dat is door combinatiespel de opening te vinden. En die opening werd eindelijk gevonden: in een puike counter gaf Jonne de bal diep waarnaar kort werd voorgetrokken. Het was een kwestie van de bal inlopen voor leeg doel, en de aansluitingstreffer was een feit.

In een periode van 15 minuten was het aanval op aanval van de Akersloter kant. Schoten van onder meer Roos en Suus konden de keepster ongelukkigerwijs niet voldoende in beweging brengen. Toch was daar die bevrijdende tweede. Uit een van de vele gevaarlijke corners van Jonne viel de bal dood in het keepersgebied. In een ouderwetse scrimmage kon Roos op aangeven van Manon de gelijkmaker binnentikken.

Toen het moment leek te komen dat de energie aan de kant van Meervogels wat lager werd, was daar plots onze nieuwste aanwinst Abrehet. Na een ingooi ter hoogte van de 5-meterlijn wist zij met een ongekende solo twee, zo niet drie, verdedigers voor schut te zetten. Met een lob mocht de keepster van Koedijk voor de derde keer deze wedstrijd vissen: een ongekend doelpunt telde als de 3-2!

De comeback was compleet. Maar dat nam niet weg dat er nog ruim een kwartier op het bord stond. Een laatste kwartier overleven, kwam het op neer. Koedijk kwam in de slotminuten steeds dichter bij het doel. De zenuwen galmden door de dug-out en het was billenknijpen geblazen bij de supporters. Het uitverdedigen werd steeds rommeliger en de druk werd groter.

Er werd een groot beroep gedaan op de volwassenheid van de ploeg. Loïs kreeg het nog even aan de stok met een licht geïrriteerde Koedijker, en dat was gelukkig een uitgelezen kans om naar adem te happen. In de meest zenuwslopende minuten van het seizoen wist Meervogels knap stand te houden. De ommekeer op Cloppenburch is een feit!

Abrehets winnende doelpunt was de apotheose van haar ongelooflijke dribbelvaardigheid. Ze heeft zichzelf officieel gevestigd bij de vrouwen en tegelijkertijd onsterfelijk gemaakt. Hulde voor Abrehet!

Daarmee ontbreken er nog speciale benamingen voor deze overwinning. Het loopvermogen van Kim & Jonne, de dribbels van Denise & Suus, de tackles van onze rotsen in de branding Pip & Malin, en tot slot de gedrevenheid van Sanne & Louise verdienen stuk voor stuk complimenten.

Superlatieven schieten te kort om deze vijfde overwinning in zes competitiewedstrijden verslag te geven. Hiermee heeft Meervogels de vijfde plek op de ranglijst veroverd. De meiden hebben duidelijk laten zien dat er op Cloppenburch maar plaats is voor één geel-zwart, en dat is Meervogels!